Je geboortegrond behoort onlosmakelijk tot je DNA. Roots die je definiëren als persoon en een plek die je als startpunt kunt zien van een nieuw leven. De Nederlandse, in Tilburg woonachtige schrijver Anton Dautzenberg gaat samen met de musici van ensemble VONK op zoek naar de betekenis van ‘grond’ in zijn leven en werk. Wat betekent een geboortegrond, de bodem waarin de tijd ligt opgeslagen? Een performance over beweegredenen en het verlangen om luiken te openen. In zijn nieuwe theatermonoloog onderzoekt Dautzenberg – bekend van onder meer de romans Geestman en Extra Tijd – zijn verleden als opgroeiend kind in een arbeiderswijk in het Zuid-Limburgse dorp Schaesberg. Niet ver van zijn ouderlijk huis lag de kolenmijn Oranje Nassau 2. Onder dit karakteristieke landschap waarop hij als kind leefde en speelde, openbaarde zich een onzichtbare, maar zeer tot de verbeelding sprekend oord voor Dautzenberg. Vooral het leven van zijn grootvader die in de mijnen werkte, sprak tot de verbeelding. Hoe heeft deze verborgen, parallelle wereld zijn kijk op het leven vorm gegeven, vraagt Dautzenberg zich af. “Een zeer persoonlijke schrijversmythologie” zo kopte het NRC Handelsblad.