De geboortegrond behoort onlosmakelijk tot je DNA. Roots die je definiëren als persoon en een plek die je als startpunt kunt zien van een nieuw leven. De Nederlandse schrijver Anton Dautzenberg gaat samen met de musici van ensemble VONK op zoek naar de betekenis van ‘grond’ in zijn leven en werk. Wat betekent een geboortegrond, de bodem waarin de tijd ligt opgeslagen? Een performance over beweegredenen en het verlangen om luiken te openen. In zijn nieuwe theatermonoloog onderzoekt Dautzenberg – bekend van onder meer de romans Geestman en Extra Tijd – zijn verleden als opgroeiend kind in een arbeiderswijk in het Zuid-Limburgse dorp Schaesberg. Vooral het leven van zijn grootvader die in de kolenmijnen werkte, sprak tot zijn verbeelding. ‘Een zeer persoonlijke schrijversmythologie’, zo kopte NRC Handelsblad. De muziek voor de theatermonoloog is geschreven door componiste Nicoline Soeter.