Noord-Brabant kent een rijk koorleven. Een van de absolute parels is Ad Parnassum onder leiding van dirigent Anthony Zielhorst. Een groep ervaren ensemblezangers die geestelijke en profane muziek zingt op een hoog niveau. Regelmatig wordt onbekende hedendaagse muziek ten gehore gebracht. Het koor verrast haar publiek bovendien met indrukwekkende muziek uit vergeten muziekarchieven. 

Nu brengt het koor een speciaal programma rondom de première van Jan-Peter de Graaff’s Effugium/Dies Irae (2024). Ad Parnassum werkt hiervoor nauw samen met sopraan en artist-in-residence van het festival, Elisabeth Hetherington, winnaar van de Nederlandse Muziekprijs 2024. Daarnaast verlenen mezzosopraan Lotte Betts-Dean, slagwerker Konstantyn Napolov en leden van The Brabant Orchestra hun medewerking.

Het programma bestaat uit composities voor gemengd koor, blazersensemble en slagwerk. Jan-Peter de Graaff schrijft een nieuw monumentaal koorwerk op verzoek van Ad Parnassum. In zijn twintig minuten durende koorwerk verwijst De Graaff onder meer naar renaissancemuziek en barok, maar put hij ook inspiratie uit het modernisme van George Crumb en György Ligeti,  ‘Dit alles gecombineerd met mijn eigen muzikale stijl die meer gaat over het boetseren van verleidelijke klanken dan om het hyperconceptuele’, licht De Graaff alvast een tipje van de sluiter op.

Als een rode draad door het concertprogramma loopt het indrukwekkende Mass (1944-1948) van Igor Stravinsky voor gemengd koor en dubbel blaaskwintet. Het programma volgt de structuur van de dodenliturgie volledig. Zo klinken er ook delen uit het Psalmenrequiem (2005) van Daan Manneke en ander passend werk van Stravinsky en De Graaff (zijn Monumentum uit 2011). Daarnaast klinkt werk een van de pioniers van de nieuwe muziek in Nederland, Daan Manneke, die veel voor koor heeft geschreven.

Componist Jan-Peter de Graaff heeft ondanks zijn jonge leeftijd (32 jaar) al een omvangrijk oeuvre. Veel van De Graaff’s composities kenmerken zich door een hoge mate van transparantie en kleurgebruik in zowel harmonie, structuur als orkestratie, met een belangrijke focus op vorm en melodische ontwikkeling. Een complete requiemmis was voor hem onhaalbaar en dus besloot Jan-Peter de Graaff zich te beperken tot het spannendste deel, het Dies Irae, de Dag des Oordeels. Dit thema is volgens de componist relevanter dan ooit, omdat de mensheid door het internet en sociale media meer dan ooit wordt geconfronteerd met oordelen van de ander en zelf constant wordt verleid om daar in mee te doen, soms onbedoeld en tegen de zin in. De titel van het werk, Effugium/Dies Irae (Uitvlucht) is daarin een open deur, een weg naar buiten, een ontsnapping.